Montaż i eksploatacja komputerów osobistych oraz urządzeń peryferyjnych
Bluetooth– technologia bezprzewodowej komunikacji krótkiego zasięgu pomiędzy różnymi urządzeniami elektronicznymi,
takimi jak klawiatura, komputer, laptop, palmtop, telefon komórkowy i wieloma innymi.
Jest to otwarty standard opisany w specyfikacji IEEE 802.15.1. Jego specyfikacja obejmuje trzy klasy mocy nadawczej 1-3
o zasięgu 100, 10 oraz 1 metra w otwartej przestrzeni. Najczęściej spotykaną klasą jest klasa druga. Technologia korzysta
z fal radiowych w paśmie ISM 2,4 GHz.
Urządzenie umożliwiające wykorzystanie tej technologii to adapter Bluetooth.
Bluetooth zawiera patenty, z których można korzystać bezpłatnie w produktach zakwalifikowanych jako zgodne z Bluetooth.
Kwalifikacja kosztuje 5-10 tys. USD, za to potencjalni klienci-użytkownicy mogą łatwo znaleźć nowy produkt na opublikowanej
w tym celu liście.
Zasięg
Zasięg urządzenia determinowany jest przez klasę mocy:
klasa 1 (100 mW) ma największy zasięg, teoretycznie do 100 m
klasa 2 (2,5 mW) jest najpowszechniejsza w użyciu, teoretyczny zasięg do 10 m
klasa 3 (1 mW) rzadko używana, z teoretycznym zasięgiem do 1 m
Przepustowość[edytuj | edytuj kod]
Bluetooth 1.0 – 21 kb/s
Bluetooth 1.1 – 124 kb/s
Bluetooth 1.2 – 328 kb/s
Bluetooth 2.0 + EDR – wprowadzenie Enhanced Data Rate zwiększyło transfer teoretyczny do 2,1 Mb/s (około 3 Mb/s wliczając
narzut protokołu)
Bluetooth 3.0 + HS (High Speed) – 24 Mb/s (3 MB/s)
Bluetooth 3.1 + HS (High Speed) – 40 Mb/s (5 MB/s)
Bluetooth 4.0 + LE (Low Energy) – 1 Mb/s[4] znacząco ograniczono pobór energii (np. praca czujnika temperatury, przez wiele
miesięcy na baterii pastylkowej), kosztem obniżonego transferu oraz zwiększono realny zasięg działania do 100 m